ΤΥΠΙΚΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ


Ένα τυπικό μονοπάτι φροντίδας για μια γυναίκα με ΜΚΜ αποτελείτε από 7 βήματα:

  1. Υποψία επανεμφάνισης
  2. Αξιολόγηση
  3. Διάγνωση
  4. Αρχική Θεραπεία
  5. Συνεχόμενη Παρακολούθηση
  6. Δευτεροβάθμια θεραπεία
  7. Φροντίδα στο τέλος της ζωής

Αφού μια γυναίκα υποψιαστεί ότι μπορεί να υπάρχει επανεμφάνιση καρκίνου – βήμα 1, τότε προχωρά σε διάφορες ανιχνευτικές εξετάσεις για επιβεβαίωση των υποψιών της. Το δεύτερο στάδιο είναι η αξιολόγηση και το τρίτο η διάγνωση για το οποίο θα μιλήσουμε με παραπάνω λεπτομέρεια παρακάτω. Το τέταρτο στάδιο αποτελείτε από την αρχική θεραπεία, και αυτό ακολουθείτε από την συνεχόμενη παρακολούθηση, (στάδιο 5) την δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια θεραπεία ( 6 στάδιο) και στο τελικό και έβδομο στάδιο τη φροντίδα στο τέλος της ζωής. Προσέξτε εδώ ότι η ανακουφιστική φροντίδα ξεκινά από το τρίτο στάδιο δηλαδή από την διάγνωση. Επίσης σημαντικό είναι ότι υπάρχει επιλογή για συμμετοχή σε κλινικές δοκιμές από το τέταρτο στάδιο δηλαδή την αρχική θεραπεία.

Μπορείτε να βρείτε περισσότερα στο: https://www.esmo.org/for-patients/patient-guides/breast-cancer

 

 

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ


Στάδιο 2

 

Ο ΜΚΜ μπορεί να ανιχνευτεί με τις ακόλουθες μεθόδους:

  • Ιστορικό και φυσική εξέταση
  • Εργαστηριακά αποτελέσματα
    • Πλήρης αιματολογικές εξετάσεις (αιμοσφαιρίνη, αιματοκρίτης, λευκοκύτταρα, αιμοπετάλια)
    • Μεταβολικές εξετάσεις αίματος, συμπεριλαμβανομένων δοκιμασιών ηπατικής λειτουργίας και αλκαλικής φωσφατάσης
  • Παθολογία όγκου
    • Βιοψία όγκου (αξιολόγηση βαθμίδας όγκου π.χ. βαθμός κυτταρικής ανωμαλίας, πολλαπλασιαστική συμπεριφορά, χρησιμοποιώντας π.χ. τη δοκιμή Ki-67)
    • Καθορισμός μεταστατικών ορμονών ER / PR και HER2 στο σημείο μετάστασης
    • Επιβεβαίωση με βιοψία ότι τα καρκινικά κύτταρα είναι στην πραγματικότητα κύτταρα καρκίνου του μαστού
  • Βιολογία του όγκου
    • Με βάση τα αποτελέσματα της ιστολογικής εξέτασης και των βιοδεικτών, συνιστάται γενετική συμβουλευτική εάν η ασθενής παρουσιάζει υψηλό κίνδυνο κληρονομικότητας για καρκίνο του μαστού

ΔΙΑΓΝΩΣΗ


Στάδιο 3

 

 

 

Ο ΜΚΜ μπορεί να ανιχνευτεί με τις ακόλουθες μεθόδους:

  • Αξονική τομογραφία (CT) στήθους με αντίθεση
  • CT κοιλιακού και πυελικού χώρου με αντίθεση ή μαγνητική τομογραφία (MRI) με αντίθεση
  • Μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου αν υπάρχουν συμπτώματα του κεντρικού νευρικού συστήματος (π.χ. επιληψία)
  • Μαγνητική τομογραφία νωτιαίου μυελού εάν υπάρχει πόνος στην πλάτη ή συμπτώματα συμπίεσης του μυελού
  • Σάρωση οστού (bone scan) και τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων χρησιμοποιώντας φθοριούχο νάτριο /ή CT
  • Ακτίνες Χ (X-ray) σε συμπωματικά οστά και όπου φάνηκαν ανωμαλίες στη σάρωση οστών. Ειδική προσοχή δίνεται σε οστά που κρατούν πολύ βάρος και είναι μακριά



 

Διαβουλεύσεις Μια διαδικασία όπου οι ασθενείς κατανοούν ότι υπάρχουν διάφορες επιλογές, και εναλλακτικές και έχουν το χρόνο και την ανάλογη υποστήριξη ούτως ώστε να αποφασίσουν τι είναι σημαντικό για τις ίδιες. Αυτό μπορεί να διαρκέσει παραπάνω από μια συνάντηση είτε αυτή είναι τηλεφωνική ή προσωπική. Συμπεριλαμβάνει επίσης τη συζήτηση με άλλους, υποστήριξη και καθοδήγηση από ειδικούς.
Συζήτηση επιλογών Γνωστοποίηση ότι υπάρχουν επιλογές –μπορεί να ξεκινήσει από την ίδια την ασθενή και από την/τον ιατρό. Γίνεται προετοιμασία πριν την συνάντηση.
Συζήτηση εναλλακτικών Οι ιατροί γνωστοποιούν τις διάφορες θεραπευτικές επιλογές με παραπάνω λεπτομέρεια.
Συζήτηση αποφάσεων Εξερεύνηση και υποστήριξη τι είναι πιο σημαντικό για τις ίδιες. Αφού έχουν ήδη ενημερωθεί για τις διάφορες εναλλακτικές.
Υποστήριξη αποφάσεων Αρκετά σύντομη ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τους ιατρούς με τους ασθενείς την ώρα της συνάντησης. 2) πιο εκτενή για να χρησιμοποιηθεί από ασθενείς αφού τελειώσει η συνάντηση υπό διαδικτυακή ή γραπτή μορφή.
Αρχικές προτιμήσεις Ενημέρωση για επιλογές οδηγεί σε αρχικές προτιμήσεις βασίζεται σε αρχικές γνώσεις. Στόχος είναι να φτάσει κανείς σε ενημερωμένες προτιμήσεις ή αποφάσεις. Ενημερωμένες προτιμήσεις/αποφάσεις-προσωπικές προτιμήσεις βασισμένες στο τι θεωρεί η κάθε ασθενείς πιο σημαντικό. Βασίζεται στην κατανόηση των βασικών μειονεκτημάτων και πλεονεκτημάτων των διαφόρων επιλογών.

Η θεραπεία έχει 2 στόχους:

  • Έλεγχος της ασθένειας - επέκταση της ζωής
  • Ανακουφιστική φροντίδα - μείωση συμπτωμάτων και βελτίωση της ποιότητας ζωής. Η ανακουφιστική φροντίδα δεν προσφέρετε μόνο στο τέλος της ζωής αλλά από το σημείο της διάγνωσης παράλληλα με την ενεργή θεραπεία για έλεγχο της ασθένειας. Αυτή η πρακτική βελτιώνει τη ποιότητα ζωής, και τον χρόνο επιβίωσης. Η κοινή λήψη αποφάσεων μεταξύ ασθενών και ιατρών είναι μια πολύ καλή πρακτική όπου οι ιατροί μοιράζονται πληροφορίες περί εμπεριστατωμένων επιλογών θεραπείας, εξετάζονται προτιμήσεις και λαμβάνονται ενημερωμένες αποφάσεις. Συνιστάται, να γίνεται από την έναρξη της θεραπείας για το ΜΚΜ. Η ιατρική ομάδα από μόνη της, ποτέ δεν πρέπει να υπαγορεύει το σχέδιο θεραπείας χωρίς την έγκριση και κατανόηση της ασθενούς.

 

Το καινούριο αυτό μοντέλο εμπεριέχει 3 βήματα:

  • Γνωστοποίηση για την ύπαρξη επιλογής
  • Περιγραφή επιλογών, ενσωματώνοντας την άποψη των ασθενών
  • Διερεύνηση των προτιμήσεων και βοήθεια στη λήψη αποφάσεων

 

 

ΑΡΧΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ


Στάδιο 4

Επισκόπηση των τύπων θεραπείας:

  • Συστηματικές αντικαρκινικές θεραπείες
    • Ορμονικές θεραπείες
    • Χημειοθεραπείες
    • Θεραπείες στα οστά
    • Συνδυασμός θεραπειών
  • Χειρουργικές επεμβάσεις
    • Αφαίρεση όγκου
    • Ανακουφιστικές ενδείξεις
  • Ακτινοβολία

Τα ισχύοντα πρωτόκολλα θεραπείας δίνουν την επιλογή μιας ή συνδυασμό θεραπειών για το ΜΚΜ. Οι θεραπείες αυτές συμπεριλαμβάνουν τις συστηματικές αντικαρκινικές θεραπείες, τη χειρουργική επέμβαση και την ακτινοβολία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ασθενείς με MΚΜ μπορούν να πάνε από τη λήψη πολλαπλών θεραπειών ταυτοχρόνως στη λήψη σε μίας θεραπείας.


  • Επισκόπηση των τύπων θεραπείας
    • Τα ισχύοντα πρωτόκολλα θεραπείας δίνουν την επιλογή μιας ή συνδυασμό θεραπειών για το ΜΚΜ. Οι θεραπείες αυτές συμπεριλαμβάνουν τις συστηματικές αντικαρκινικές θεραπείες, τη χειρουργική επέμβαση και την ακτινοβολία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ασθενείς με MΚΜ μπορούν να πάνε από τη λήψη πολλαπλών θεραπειών ταυτοχρόνως στη λήψη σε μίας θεραπείας.
  • Χειρουργική επέμβαση
  • Αφαίρεση του όγκου
    • Μερικές φορές μια ασθενής με στάδιο IV ΜΚΜ μπορεί να είναι υποψήφιος για χειρουργική αφαίρεση του όγκου. Δεν συστήνεται για επέκταση της ζωής -παρόλα αυτά το θέμα αυτό χρίζει περισσότερη έρευνα. Μια άλλη περίστασή στην οποία η χειρουργική επέμβαση προτείνεται είναι για την αφαίρεση όγκων από σημεία μετάστασης π.χ. στον εγκέφαλο, σε περιπτώσεις απόφραξης του εντέρου ή του ουροποιητικού συστήματος.
  • Ανακουφιστικές ενδείξεις
    • Η ορθοπεδική χειρουργική μπορεί να σταθεροποιήσει ένα σπασμένο πόδι ή να ανακουφίσει τον πόνο από σπονδυλικό κάταγμα και συμπίεση του νωτιαίου μυελού. Επίσης το υγρό που συσσωρεύεται γύρω από τον πνεύμονα ή την καρδιά- κάτι που συμβαίνει σε ΜΚΜ μπορεί να αποστραγγισθεί χειρουργικά. Επιπλέον, μπορούν να καθαριστούν και να κλείσουν χειρουργικά οι πληγές που δημιουργούνται στο δέρμα σε περιπτώσεις μετάστασης στο δέρμα και τον μαλακό ιστό.
  • Ακτινοθεραπεία
    • Η ακτινοθεραπεία χρησιμοποιείται για τη συρρίκνωση των όγκων, τον έλεγχο του πόνου και την αύξηση λειτουργικότητας. Για παράδειγμα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μείωση της απόφραξης του εντέρου και τη συρρίκνωση μεταστατικών όγκων για τον έλεγχο του πόνου.
  • Συστημικές θεραπείες
  • Ορμονικές Θεραπείες
    • Οι ορμονικές θεραπείες χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του ΜΚΜ σε ασθενείς οι οποίες οι όγκοι τους είναι ορμονικά ευαίσθητοι - δηλαδή, τα καρκινικά κύτταρα τους εμπεριέχουν υποδοχείς ορμονών όπως τα οιστρογόνα και τη προγεστερόνη. Οι ορμόνες αυτές μπορεί να διεγείρουν την ανάπτυξη του όγκου. Επομένως, η παρεμπόδιση ή η καταστολή των ορμονών επιβραδύνει ή σταματά την ανάπτυξη του όγκου. Οι γυναίκες των οποίων οι όγκοι δεν έχουν υποδοχείς ορμονών δεν επωφελούνται από θεραπείες ορμονών.

Η ορμονική θεραπεία περιλαμβάνει ένα από τα ακόλουθα:

  • Αναστολείς αρωματάσης-φάρμακα που εμποδίζουν την παραγωγή οιστρογόνων, εμποδίζοντας ένα ένζυμο (την αρωματάση) το οποίο χρησιμοποιείται από το σώμα για να φτιάξει οιστρογόνα
  • Εκλεκτικός υποδοχέας ρύθμισής οιστρογόνων-φάρμακα που εμποδίζουν την ένωση του οιστρογόνου στον υποδοχέα του
  • Οι ανταγωνιστές οιστρογόνων-φάρμακα που εμποδίζουν την δέσμευση του οιστρογόνου στον υποδοχέα του, αλλά μπορούν επίσης να καταστρέψουν τον υποδοχέα.

Μια άλλη μέθοδος είναι η καταστολή της λειτουργίας των ωοθηκών, η οποία μπορεί να γίνει μέσω φαρμάκων και ή μέσω χειρουργικής επέμβασης. Για γυναίκες σε στάδιο εμμηνόπαυσης, συνιστάται να χορηγείται φαρμακευτική αγωγή, μόνο, ενώ για γυναίκες σε στάδιο προ εμμηνόπαυσης συνδυάζεται η φαρμακευτική αγωγή με χειρουργική επέμβαση.


Διαβάστε περισσότερα στο: https://www.hygeia.gr/therapeia-metastatikoy-karkinoy-mastoy/

 

 

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ


Στάδιο 6

Σύνοψη θεραπειών για ΜΚΜ

  • Εγχείρηση
  • Ακτινοθεραπεία
  • Ορμονοθεραπεία
  • Χημειοθεραπείες, oι χημειοθεραπείες είναι φάρμακα τοξικά για τα κύτταρα. Η χημειοθεραπεία χρησιμοποιείται σε γυναίκες με ΜΚΜ που είναι αρνητικές σε συγκεκριμένες ορμόνες ή δεν έχει ανταποκριθεί σε ορμονοθεραπεία. Διάφορες κατηγορίες φαρμάκων μπορούν να χρησιμοποιηθούν συμπεριλαμβανόμενου, τις ταξάνες και τις ανθρακυκλίνες.
  • Στοχοθετημένες θεραπείες, οι θεραπείες αυτές χρησιμοποιούνται σε συγκεκριμένους υπότυπους καρκίνου του μαστού οι οποίοι βασίζονται σε συγκεκριμένα γονίδια, ορμόνες, και πρωτεΐνες.
    • Φάρμακα που στοχεύουν ειδικά στην πρωτεΐνη HER2 σε γυναίκες που είναι θετικές στην πρωτεΐνη HER2.
    • Αναστολείς κινάσης τυροσίνης (TKI) χρησιμοποιούνται κυρίως σε γυναίκες που είναι θετικές στην πρωτεΐνη HER2.
    • Αναστολείς εξαρτώμενοι από την κυκλίνη κινάση (CDK) είναι μια κατηγορία φαρμάκων που στοχεύουν ένζυμα όπως CDK4 και CDK6. Αυτά τα ένζυμα είναι σημαντικά στην κυτταρική διαίρεση. Αυτά τα φάρμακα χρησιμοποιούνται κυρίως σε γυναίκες που είναι αρνητικές στην πρωτεΐνη HER2 και θετικές σε συγκεκριμένες ορμόνες.
    • Αναστολείς ραπαμυκίνης (mTOR) είναι φάρμακα που καταστέλλουν, τη mTOR, μια πρωτεΐνη που μπορεί να σταματήσει την αποτελεσματικότητα της ορμονοθεραπείας. Αυτά τα φάρμακα χρησιμοποιούνται κυρίως σε γυναίκες που είναι αρνητικές στην πρωτεΐνη HER2 και θετικές σε συγκεκριμένες ορμόνες.
    • Τα βιοσυμπιλάσματα ή αναστολείς πολυμεράσης ADP είναι φάρμακα που εμποδίζουν το ένζυμο PARP, το οποίο είναι σημαντικό στην επιβίωση των καρκινικών κυττάρων. Αυτά τα φάρμακα χρησιμοποιούνται κυρίως σε γυναίκες που είναι θετικές στα γονίδια BRCA1 ή 2.
  • Θεραπείες στα οστά, τα φάρμακα αυτά χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο του πόνου και τη μείωση καταγμάτων.
  • Συνδυασμός θεραπειών, oι συνδυασμοί που μπορεί να γίνουν είναι πολυάριθμοι - η ορμονοθεραπεία μπορεί να συνδυαστεί με κάποια στοχοθετημένη θεραπεία όπως αυτές που προαναφέρθηκαν, η χημειοθεραπεία με στοχοθετημένη θεραπεία HER2, πολλαπλά φάρμακα χημειοθεραπείας ταυτοχρόνως, και χημειοθεραπεία ή / και στοχοθετημένες θεραπείες ταυτόχρονα με ακτινοθεραπεία.

Διαβάστε περισσότερα εδώ.